Mooi Mens Marjolein

We spreken af bij Marjolein thuis voor het interview. Al 26 jaar woont zij op 7 hoog in deze flat. Haar twee katten spelen in de kamer en rennen achter elkaar aan. “Ik ging net thee zetten, wil je ook?”, vraagt Marjo zoals ze door velen genoemd wordt. “Ja, graag”, antwoord ik en neem plaats op een comfortabele stoel naast de eettafel. Al snel raken we in gesprek over van alles en nog wat en af en toe kijk ik op mijn blaadje waar ik gek genoeg voor dit interview geen vragen op heb staan. Soms loopt een gesprek vanzelf en alsof ik dat aanvoelde liep het gesprek. Na afloop (ruim 2 uur later), was ik de bijzondere ontmoeting nog even aan het verwerken en schreef ik op: Mooi Mens. Op hetzelfde moment kreeg ik een appje van Marjolein met dezelfde tekst.

Eigenheid

Marjolein past niet in een hokje. Net als velen worstelt ze daarmee in een maatschappij waarin zoveel van je verwacht en gevraagd wordt. Netjes in de rij en luisteren is niet aan Marjolein besteedt. Ze doet het graag op haar eigen manier. Autodidact en leren vanuit interesse.

Een goede buur

Dat ze interesse heeft in de medemens is duidelijk. Ze vertelt vol liefde en warmte over haar buren. De kindjes die regelmatig bij haar komen spelen en schilderen. Ze is heel makkelijk, geeft ze ruimte en het is altijd lekker rustig bij haar. Dat vinden de kinderen fijn. En ze kunnen daar zichzelf zijn. Sinds twee jaar heeft ze een nieuwe buurvrouw. Haar kinderen komen ook graag bij Marjolein. En de buurvrouw kookt elke dag heerlijk eten voor haar. Hoe bijzonder is dat. In de flat is ze welbekend, maar voelt zich zeker geen aanspreekpunt. Dat wil ze ook niet. Een gezellig praatje mag altijd, maar voor vragen moet je niet bij haar zijn.

Snackfeest

Ze kwam op het idee om iets leuks te organiseren. Samen met twee buren van  de 10^e bedacht ze het snackfeest en via Wijk aan Zet (subsidiepotje) kreeg ze hiervoor budget. Uiteindelijk heeft ze het feest bijna alleen georganiseerd, maar dat maakt haar niet uit. Ze vond het heel leuk. Een toffe DJ verzorgde de muziek en er waren hapjes en drankjes. Zelf kocht ze meerdere partytenten. Die kan je altijd wel weer een keer gebruiken. 70 bewoners kwamen op het feest af. Echt een super mooi aantal. Wat Marjolein vooral leuk vond, was dat er zoveel verschillende nationaliteiten waren en dat iedereen ontzettend genoot en vrolijk was. Er werd nog niet echt gedanst, maar wie weet komt dat nog. Veel mensen zijn toch vaak nog erg schuchter en verlegen. Nou Marjolein niet. Zij is zichzelf en dat laat ze zien. Met haar prachtige lange haren danst ze graag en zegt ze waar het op staat. Open en oprecht.

Met aandacht

Voor buren doet ze ook soms iets extra’s. Gewoon omdat ze dat leuk vindt. Een cadeautje als iemand jarig is of als iemand geslaagd is. Ook als er verdriet is, helpt Marjolein door iets langs te brengen en iemand een hart onder de riem te steken. Geld is voor haar niet belangrijk. Ze kan met weinig prima leven en deelt dat wat ze heeft graag met anderen.

BBQ

Als het aan Marjolein ligt organiseert ze misschien nog dit jaar een nieuw feestje. Een BBQ lijkt haar wel wat. Met de hulp van sponsors komt ze een heel eind. Maar het is even kijken of ze het allemaal nog redt. En anders wordt het volgend jaar.

Foto’s van Marjolein en haar buurtkinderen